چه حالیه، که من دارم، به حاله من تو میخندی منم اون کولیه تنها که هرشب خون میبارم شده تو خلوته تارم زبونم سیمه گیتارم دله پرخون شده بیمار، شبیه هردفعه هربار شده زخمی تنه تب دار، از این دلتنگی و دیوار بازم دیوار و دلتنگی،شدم بیماره صد رنگی بازم نالیدن از پشته ، حصاره کهنه ی سنگی چه حالیه که من دارم، به حاله من تو میخندی بازم دیوار و دلتنگی ، شدم بیماره صد رنگی چه حالی داره این خونه، دوباره سرد و بی جونه چرا باور نداری که نباشی خونه زندونه از این حاله خرابه من ، کسی چیزی نمیدونه همه میخندن و میگن، شبیهی به یه دیوونه بازم دیوار و دلتنگی ، شدم بیماره صد رنگی بازم نالیدن از پشته ، حصاره کهنه ی سنگی چه حالیه که من دارم، به حاله من تو میخندی بازم دیوار و دلتنگی ، شدم بیماره صد رنگی بازم نالیدن از پشته ، حصاره کهنه ی سنگی